Van de maagden eilanden naar de Bahama's

Om 5.45 ging de wekker. Dit maal niet om voor een stel verwende rijkaards het ontbijt voor te bereiden…. Nee, dit maal om het roer van de boot over te nemen. Terwijl de meeste mij niet eens hun nieuwe fiets zouden uitllenen om een ritje te maken, zat ik trots voor 4 uur aan het roer van 110ft M/Y Miracle. Terwijl de drie mannen met wie ik de ‘crossing’ naar de Bahama’s deed zo moedig waren om te blijven slapen. (He daddyman, kan jij je niet voorstellen he…)

In het ochtend gloren dwong ik meelf mn ogern gericht te houden op de horizon en de radar. Wiskunde is nooit echt mn ding geweest maar ineens werd ik geacht de koers van een boot te berekenen en te behouden. Moet zeggen, dat ging stukken beter dan de koers in mn eigen leven.

Vurig hoopte dat de bultrug walvissen of dolfijnen me zouden vergezellen op mijn eerste ‘watch’ maar helaas was het voor hen ook nog net iets te vroeg. De hele oceaan lag nog te slapen. Twee zeemeeuwen op een drijvend stuk hout en een school vliegende vissen waren de meest spannende gebeurtenissen de eerste paar uur. Net toen ik aan het idée gewend was dat ik de hele ocean voor mezelf had kwam een lomp groot vrachtschip dat verstoren. Op 4 nautical miles afstand vervuilde hij mijn uitzicht en de smaak van mn koffie. No geen 15minuten later was ook de automatische piloot dusdanig van slag dat hij van koers raakte en ik het schip handmatig terug moest brengen op de juiste koers. En ik maar denken dat op uitkijk zijn niet meer betekende dan neuspeuteren en nagels vijlen…….

Na vier uur hield mijn gezag op en nam de engineer het roer over. Toen stond ik opnieuw voor een lastige keuze: het zondek voor een paar uur voor mezelf of de stapel strijkwas eindelijk eens weg werken. Tja, aangezien ik natuurlijk niet as een wit tafellaken aan kan komen op de Bahama’s was de keus snel gemaakt.




Kus vanuit het wheelhouse van Miracle,
Juliska

P.S. De drie dagen durende oversteek naar de Bahama’s heeft voor verlate reacties op emails en verjaardagen gezorgd… Excuses daarvoor…. Geen land in zicht en dus ook geen internet of telefoon mogelijk. Maar nu het schip weer veilig aan wal ligt zal ik mn leven beteren…..