Assepoester op de boot

De boze stiefmoeder nam afgelopen week vorm in acht over rijke gasten, waaronder de eigenaar van de boot. Om als kabouter door het leven te gaan was niet iets wat op mijn verlanglijstje staat. Schrobben, boenen en alles schoonhouden zonder dat iemand het ziet behoorde o.a. tot mijn werkzaamheden. Gelieve niet praten met gasten tenzij ze wat aan jou vragen. Tja, als dat niet persoonlijkheids veranderend is weet ik het ook niet meer. Dus de eerste paar dagen op de boot als assepoester vielen tegen….. Lange dagen (opstaan voor ontbijt voorbereiding rond 7, naar bed na de afwas van het diner wat zo rond 10 uur s avonds begon….) Mijn voeten protesteerde hevig, elke keer dat ik ze probeerde neer te zetten op het teak houten deck.

Gelukkig kwam er verandering in de trip, zo gauw als de gasten besloten dat ze wouden snorkelen en duiken. Een aantal duik-spots die op mijn verlanglijstje stonden rond de Maagden eilanden kon ik ze aansmeren dus vertrok de boot van St Barths naar Virgin Gorda (BVI) waar het wrak van “the Rhone” lag te wachten in de diepte van het blauw. Danzkij een aantal onverwachte onderwater bewoners werd ook duikspot “ the Indian” de volgende dag gedoken bij Tortola (BVI) en kon ik ook bij Jost van Dijk (BVI) het water weer in. Mijn leven werd al een stuk mooier toen zonsondergang ons vergezelde, cruisend langs Norman Island (BVI). Na 10 dagen charter van gemiddeld 15 uur per dag op de voetjes kwam eindelijk St Thomas (USVI) in zicht. Wat betekende dat we onze ‘high maintenance customers’ konden uitzwaaien. Zodra ze uit zicht waren gingen de uniformen uit, de bier in de koeler en met de tender naar Water Island (USVI). Of het de bier in het midden van de dag was, de zon brandend op mn gezicht of later de bbq terwijl de zon onder ging, maar ik was gelukkig.

De volgende dag was mn hoofd wat zwaar, maar de wasserette haalde het beddengoed op en een ‘day worker’ hielp me met het schoonmaken van de boot. Wat telefoontjes naar een bloemist en leveranciers en ik kon in de auto (linksrijdend op de weg maar met het stuurwiel links) op weg naar de leuke winkels voor gift shopping voor de volgende gasten. Vanmiddag komen ze op de boot voor zes dagen. Dus helaas was enkel gisteren de middag vrij, omdat de voorbereidingen wat langer duurde dan verwacht. Maar echt werken was het niet. Jetski’s van de reperateur ophalen en terug brengen naar de boot (tja, met wat extra rondjes duurde dat toch al snel 30 minuten scheurend op het water) en het beautycentrum uitproberen waar onze gasten volgende week heen gaan. Dus het uitzicht op St Thomas tijdens zondsondergang deed me realiseren dat mijn assepoester leven niet eens zo slecht is……….

Veel liefs van St Thomas,
Juliska