Het leven op de rots

Nadat de tropische stormen de afgelopen dagen voor een radio stilte en veel regen hebben gezorgd, biedt de komst van een nieuwe generator weer de mogelijkheid om jullie up te daten....

Maandagochtend had de regen eindelijk weer plaats gemaakt voor een brandende zon. Mn vrije ochtend begon om 7.00 in de haven om de duikers te helpen met het schhonmaken en leegscheppen van de boten. Gelukkig had ik op een tijd een lift naar boven om niet te laat op werk te komen, want al is het eiland maar 8km2, wandelen van de haven naar windwardside duurt ruim 2 uur door de heuvels. Op werk was het gekkenhuis, terwijl de antillianen met grote ogen stonden te kijken naar de snelheid van mijn lopen, hadden de touristen een onbezogde avond. De keuken probeerde me tijdens het tevreden houden van 30 eters een beetje spaans bij te brengen, maar echt veel is er niet blijven hangen....

Dinsdag was mijn eerste vrije dag na 7 dagen werken. De glimlach die de zon bij het ontwaken al op mn mond toverde is de hele dag niet weggegaan. Een van de duikinstruteurs had een dag vrij genomen om mij een refresh dive te geven in de pool en samen met mij het uur van de waarheid te doorstaan wat betreft mn oortjes. Eindelijk kon ik na jaren weer onder water mijn eerste ademteugen halen. Het plezier van het kunnen klaren van mn oren werd afgewisseld met enkele ademloze momenten om te oefenen zonder regulator te zitten. Voor alle oefeningen met vlag en winmpel geslaagd en donderdag kan ik de koralen en tropische vissen weer gaan begroeten, mits mijn oren net zo lief voor me zijn als gisteren..... Het verblijf in het zwembad werd omgewisseld voor een nat verblijf boven water durende een wandeling van drie uur naar Cove Bay. De afdaling naar de kust duurde slchts 45 minuten, net op het moment dat mijn knieen begonnen te protesteren tegen het afdalen begon de tocht omhoog. Tussen de zweetdruppels door genoot ik van het tropische regenwoud, de stijle bergen en de uitzichten die menig toeristen boek zouden opzieren. Voor elke wandelaar is Saba een waar paradijs. Nergens kom je iemand tegen en terwijl de slangen en geiten de wandelwegen voor je vrij maken, zijn het de vogels die er voor zorgen dat het moeilijk is om je ogen op de weg te houden.... Glijende stenen en enorme cliffen zorgen voor de nodige positieve en negatieve adrealine momenten.... De lichamelijke uitputting van die dag zorgde voor een zeer korte avond, maar een ware belevenis tijdens mijn dromen.....

Vanochtend was het zwembad mijn douche omdat er wederom aan de generator wordt gewerkt. De regen van afgelopen weekend voorziet het eiland de komende twee weken weer van water, dus Saba heeft weer een zorg minder.. Want zonder regen, geen water..... Hopelijk houd de generator het vandaag eens een hele dag vol, zodat ik vandaag tijdens mijn shift van 10 uur niet zonder stroom hoef te zitten...

Elke dag weer een nieuwe uitdaging tijdens het leven op een grote rots......